De noordelijke regio van Brazilië, met een territoriale uitbreiding van 3.853.676.948 km², herbergt het grootste deel van het Amazone-bioom en vertegenwoordigt ongeveer 45% van de totale oppervlakte van het land. Gevormd door zeven staten - Amazonas (AM), Pará (PA), Acre (AC), Roraima (RR), Rondônia (RO), Amapá (AP) en Tocantins (TO) -, herbergt de regio het immense Amazonewoud en heeft de grootste biodiversiteit ter wereld, met een uitgebreide fauna en flora. Het bezit ook het grootste hydrografische bekken van Amerika en de grootste rivier ter wereld, de Amazone.

Kenmerkend voor de bevolking in deze regio is de concentratie van mensen aan de oevers van de rivieren, die overleven van de visserij. Naast de ribeirinhos - de naam die deze mensen krijgen - wordt de regio bewoond door inheemse, cabocla, extractivistische en zwarte gemeenschappen, overblijfselen van quilombos en bevolkingsgroepen die in steden wonen.

Ondanks zijn enorme milieurijkdom staat de regio Noord voor sociale en economische uitdagingen. Met een gemiddelde Human Development Index (HDI) van 683 is het de tweede regio met de laagste HDI in Brazilië, de tweede alleen in het noordoosten. De bevolkingsdichtheid is de laagste van het land, met slechts 4,1 inwoners per vierkante kilometer, wat de uitgestrektheid en het behoud van de natuurlijke omgeving weerspiegelt.

Het overheersende klimaat in de noordelijke regio is equatoriaal, met het hele jaar door hoge temperaturen en veel regenval. De luchtvochtigheid is hoog, wat de uitbundige groei van de vegetatie en de overvloedige voortplanting van diersoorten bevordert. De Amazone, met zijn tropisch bos, wordt wereldwijd erkend als een van de plaatsen met de grootste diversiteit aan plantensoorten, naast het leefgebied van talloze soorten vogels, vissen en insecten.

De hydrografie van de regio wordt gekenmerkt door de rivieren van de Amazone- en Tocantins-bekkens, die een belangrijk riviernetwerk vormen dat een fundamentele rol speelt bij het reguleren van het ecosysteem en het vervoeren van mensen en goederen. Ondanks al zijn uitgestrektheid is de noordelijke regio echter de dunst bevolkte regio van Brazilië, met een bevolking van ongeveer 17.834.762 miljoen inwoners – bijgewerkte volkstelling van 2022, waarvan de meerderheid in stedelijke gebieden woonde.

De economie van de regio is voornamelijk gebaseerd op de winning van natuurlijke hulpbronnen, zoals latex, açaí, hout en noten. Bovendien is de noordelijke regio rijk aan mineralen, vooral de Serra dos Carajás, in Pará, waar het grootste deel van het ijzererts van het land wordt gewonnen. De industriële sector is voornamelijk geconcentreerd in de vrijhandelszone van Manaus, waar meer dan 500 industrieën zijn gevestigd die gericht zijn op verschillende sectoren, zoals elektronica, chemicaliën, informatietechnologie en de productie van motorfietsen, fietsen en frisdranken.

Ondanks zijn natuurlijke rijkdom en economisch potentieel, wordt de regio Noord geconfronteerd met sociale uitdagingen, zoals onvoldoende milieuhygiëne, analfabetisme en kindersterfte. De bevolkingsdekking door eerstelijnsgezondheidszorgteams is nog steeds laag, wat bijdraagt aan de verspreiding van ziekten en epidemieën, zoals het geval van mazelen dat de regio in 2018 trof.

Het Amazone-bioom is een echte bron van rijkdom als het gaat om het medicinale potentieel van de planten en dieren die het bewonen. Duizenden jaren lang hebben inheemse volkeren en andere gemeenschappen in de regio natuurlijke hulpbronnen gebruikt om een verscheidenheid aan ziekten en aandoeningen te behandelen.

Deze traditionele kennis werd van generatie op generatie doorgegeven, wat resulteerde in een enorme verzameling kennis over de geneeskrachtige eigenschappen van soorten uit het Amazonegebied. Genezers, die over deze waardevolle kennis beschikken, hebben een belangrijke rol gespeeld bij de zorg voor de gezondheid van gemeenschappen door planten, wortels, schors, zaden en andere natuurlijke componenten te gebruiken in hun therapeutische praktijken.

De voortdurende vernietiging van het Amazone-bioom, hetzij door ontbossing, onverantwoordelijke exploitatie van natuurlijke hulpbronnen of klimaatverandering, bedreigt echter zowel het voortbestaan van deze soorten als de traditionele kennis die ermee verbonden is. Naarmate bossen kleiner worden, gaat ook de kans verloren om nieuwe soorten te ontdekken en hun geneeskrachtige potentieel te verkennen.

Geschat wordt dat slechts een klein deel van de soorten van de Amazone-flora in detail is bestudeerd met betrekking tot hun geneeskrachtige eigenschappen. Minder dan 0,5% van de soort is grondig onderzocht door wetenschappers. Dit betekent dat er een enorm onontgonnen gebied is van planten met nog onbekende therapeutische mogelijkheden.

De unieke biodiversiteit van de Amazone biedt een groot aantal chemische verbindingen, waarvan vele de potentie hebben om de basis te worden voor de productie van effectieve medicijnen. In feite vinden veel geneesmiddelen die tegenwoordig veel worden gebruikt, zoals kinine om malaria te behandelen, hun oorsprong in planten uit het Amazonegebied.

Het behoud van het Amazone-bioom is niet alleen een kwestie van milieubehoud, maar ook een manier om ervoor te zorgen dat traditionele kennis over de biodiversiteit ervan wordt overgedragen en onderzocht.

Amazon: The Forest of Treasures in Noord-Brazilië

Het Amazone-regenwoud is het beroemdste en meest uitgebreide bioom in Brazilië en beslaat bijna de helft van zijn grondgebied. Bovendien strekt dit weelderige bos zich uit tot delen van andere buurlanden en vormt het een uniek en divers ecosysteem. Zijn natuurlijke rijkdom heeft door de eeuwen heen onderzoekers van over de hele wereld aangetrokken, die geïnteresseerd zijn in het ontdekken van zijn geheimen en het behouden van zijn pracht.

Met zijn indrukwekkende 5 miljoen vierkante kilometer is het het grootste bioom in Brazilië en herbergt het een ongeëvenaarde rijkdom aan dieren in het wild en weelderige vegetatie.

Naast zijn indrukwekkende biodiversiteit en klimaatfunctie is het Amazone-regenwoud ook een thuis voor miljoenen mensen, waaronder inheemse gemeenschappen. Deze regio herbergt de grootste inheemse bevolking van het land en heeft belangrijke steden als Belém en Manaus.

In het hart van de Amazone vinden we een bevolking van ongeveer 433.000 inheemse volkeren, wiens culturen en tradities onlosmakelijk verbonden zijn met dit uitgestrekte bos. Hun levens en voorouderlijke kennis zijn fundamenteel voor het behoud van dit unieke ecosysteem.

De diversiteit aan planten in de Amazone is gewoonweg adembenemend. Met ongeveer 30.000 gecatalogiseerde plantensoorten, waaronder majestueuze bomen, kleurrijke bloemen en waardevolle geneeskrachtige planten, is het Amazone-regenwoud een waar botanisch paradijs.

De fauna is ook buitengewoon. Met naar schatting 30 miljoen diersoorten is de fauna van de Amazone werkelijk indrukwekkend. De regio herbergt 311 soorten zoogdieren, zoals de jaguar, de roze dolfijn en de luiaard, die een cruciale rol spelen in de lokale ecologie. Daarnaast zijn er meer dan 1.300 vogelsoorten, zoals de blauwe ara, de toekan en de papegaai, die de Amazone-hemel vullen met hun kleuren en melodieuze liedjes. Maar het grootste deel van de Amazone-fauna bestaat uit insecten, zoals kevers, motten, mieren en wespen, die een sleutelrol spelen in lokale ecosystemen.

Reptielen spelen ook een belangrijke rol in het Amazone-ecosysteem, met 350 verschillende soorten, waaronder alligators, schildpadden en slangen. Amfibieën zijn er ook in overvloed, met 163 soorten kikkers, padden en boomkikkers die bijdragen aan het complexe levensweb van de regio.

Ondanks al deze diversiteit wordt de Amazone geconfronteerd met aanzienlijke bedreigingen. Ongeveer 152 plantensoorten en 24 diersoorten worden momenteel met uitsterven bedreigd.

In de Amazone-rivieren vinden we een indrukwekkende waterrijkdom, met ongeveer 1.800 vissoorten. Deze rivieren zijn vitale habitats voor veel diersoorten, waaronder de lamantijn uit het Amazonegebied.

De plantendiversiteit van het Amazone-regenwoud is even spectaculair. Verdeeld in drie hoofdcategorieën, de hoogland-, uiterwaarden- en igapó-bossen - ze herbergen gigantische bomen zoals de kastanjeboom en kapok, die worden beschouwd als de "koningin van het bos". In lager gelegen en periodiek overstroomde gebieden verschijnt lagere vegetatie, zoals struiken, klimplanten, mossen en de gedenkwaardige waterlelie. Orchideeën en bromelia's verfraaien ook het landschap en zorgen voor een spektakel van kleuren en vormen.

Hoewel het Amazonewoud al de "longen van de wereld" wordt genoemd, tonen onderzoeken aan dat de zuurstofproductie in evenwicht wordt gehouden door het eigen verbruik van koolstofdioxide door het bos. Het belang ervan voor de klimaatregulering staat echter buiten kijf. Het bos slaat ongeveer een vijfde van het zoete water van de planeet op en speelt een cruciale rol bij de vorming van wolken en de verspreiding van regenval, wat een directe invloed heeft op het klimaat in Zuid-Amerika.

De bodem van het Amazone-regenwoud is over het algemeen erg zanderig. Het heeft een dunne laag voedingsstoffen die wordt gevormd door de afbraak van bladeren, vruchten en dode dieren. Deze laag is rijk aan humus, zeer belangrijk organisch materiaal voor sommige plantensoorten in de regio. In ontboste gebieden "spoelen" zware regenbuien de grond, waardoor de voedingsstoffen worden weggevoerd. Het is het zogenaamde uitloogproces, waardoor de Amazone-bodems nog armer worden. Slechts 14% van het hele grondgebied kan als vruchtbaar voor de landbouw worden beschouwd.

Helaas wordt het Amazone-regenwoud geconfronteerd met grote bedreigingen, zoals ontbossing en branden. Houtkap en landbouwuitbreiding, voornamelijk voor veeteelt, hebben geleid tot het verlies van uitgestrekte bosgebieden en het uitsterven van verschillende soorten.

Statistische gegevens voor 2023 wijzen op ontbossing in het legale Amazonegebied, wat de omvang van het probleem in elke staat in de regio benadrukt. Deze statistieken geven een duidelijk beeld van de meest getroffen gebieden en maken het mogelijk om de ernst van de ontbossing en de impact ervan op het bos en de biodiversiteit te begrijpen.

De staat Pará leidt de ranglijst met een ontbost gebied van 49.561,45 km², wat neerkomt op 41.13% van het totale ontboste gebied in het legale Amazonegebied. Deze indrukwekkende cijfers benadrukken de urgentie van actie om de ontbossing in deze regio tegen te gaan. Massale ontbossing in Pará vormt een grote bedreiging voor het regenwoud en zijn natuurlijke hulpbronnen.

Op de tweede plaats hebben we Mato Grosso, met 22.577,88 km² ontbost, wat overeenkomt met 18.73% van het totaal. Deze staat, bekend om zijn landbouwactiviteit, staat voor uitdagingen in verband met de uitbreiding van akker- en weilandgebieden, wat resulteert in verlies van leefgebied en bosfragmentatie.

Rondônia, dat de derde plaats inneemt, registreert een ontbossing van 15.576,31 km² (12.92% van het totaal). Deze staat is van oudsher getroffen door ontbossing als gevolg van activiteiten zoals houtkap en landconversie voor landbouwdoeleinden. Ontbossing in Rondônia benadrukt de noodzaak van effectieve maatregelen om deze vernietiging in te dammen.

Amazonas, met een ontbost gebied van 15.453,60 km² (12.82%), bezet de vierde positie in deze treurige ranglijst. Beschouwd als de grootste staat in het legale Amazonegebied, heeft ontbossing in deze regio aanzienlijke gevolgen voor de biodiversiteit en ecosysteemdiensten die door het bos worden geleverd, zoals klimaatregulering en onderhoud van watervoorraden.

Ook de andere staten presenteren zorgwekkende cijfers. Acre registreert 6.356,45 km² (5.27%); Maranhão, 6.175,60 km² (5.12%); Roraima, 3.657,82 km² (3.04%); Tocantins, 694,58 km² (0,58%); en Amapá, 460,09 km² (0,38%). Hoewel ontboste gebieden in omvang kunnen variëren, dragen ze allemaal bij aan het verlies aan biodiversiteit, klimaatverandering en andere negatieve effecten.

Volgens gegevens over ontbossing – op gemeentelijk niveau – hebben we aan het einde van Altamira, met een ontbost gebied van 6.127,36 km², een aanzienlijk deel van het totale ontbost gebied in het legale Amazonegebied. Deze gemeente, gelegen in de staat Pará, staat voor grote uitdagingen op het gebied van ontbossing als gevolg van activiteiten zoals de uitbreiding van de landbouw en de aanleg van infrastructuur.

Het volgende is São Félix do Xingu, ook gelegen in Pará, met een ontbost gebied van 5.522,99 km². Deze gemeente is van oudsher getroffen door ontbossing als gevolg van houtkap, uitbreiding van de landbouw en extensieve veeteelt.

Porto Velho, de hoofdstad van Rondônia, staat op de derde plaats, met een ontbost gebied van 4.833,14 km². De strategische ligging van deze gemeente, dichtbij grensgebieden en belangrijke transportroutes, draagt bij aan de druk op het regenwoud.

Lábrea, gelegen in de staat Amazonas, heeft een ontbost gebied van 3.701,31 km² en staat op de vierde plaats op de lijst. Deze gemeente wordt geconfronteerd met uitdagingen op het gebied van illegale houtkap, landroof en niet-duurzame landbouwactiviteiten.

Op de vijfde plaats hebben we Novo Progresso, in Pará, met een ontbost gebied van 2.814,46 km². Ook deze gemeente lijdt onder de opmars van de landbouw en het ontstaan van nieuwe gebieden voor akkerbouw en weiland.

Ook de andere gemeenten presenteren zorgwekkende cijfers met betrekking tot ontbossing, waaronder Colniza, Novo Repartimento, Apuí, Pacajá, Itaituba, Portel, Nova Mamoré en Novo Aripuanã.

Wat betreft de ontbossing die plaatsvond in inheemse landen in het legale Amazonegebied, is Apyterewa het meest getroffen inheemse land, met een ontbost gebied van 455,83 km², wat neerkomt op 11.45% van de totale ontbossing in inheemse landen in de regio. De verwoesting in dit inheemse land, gelegen in Pará, is zorgwekkend, omdat het rechtstreeks van invloed is op het leven en het levensonderhoud van de gemeenschappen die daar wonen.

Cachoeira Seca staat op de tweede plaats, met een ontbost gebied van 418,05 km², wat overeenkomt met 10.50% ontbossing in inheemse landen. Dit inheemse land, dat ook in Pará ligt, staat voor grote uitdagingen in verband met de invasie van illegale houthakkers en de opmars van de landbouw.

Ituna/Itatá, gelegen in Pará, heeft gebruiksbeperkingen vanwege de aanwezigheid van geïsoleerde inheemse groepen. De FUNAI-verordening (National Indian Foundation) verbood de permanentie en toegang van mensen die geen deel uitmaken van Funai's personeel en mensen die niet inheems zijn. Degenen die niet in deze groep passen, kunnen als invasief worden beschouwd, wat nog meer bescherming vereist om hun behoud te waarborgen. Het heeft een ontbost gebied van 238,24 km², wat neerkomt op 5.98% totale ontbossing.

Andere inheemse gebieden die door ontbossing zijn getroffen, zijn Maraiwatsede, Trincheira Bacaja, Yanomami, Awa, Kayapó, Alto Rio Guamá, Parque do Xingu, Munduruku, Alto Turiaçu en Bacurizinho. Al deze inheemse gebieden staan onder druk als gevolg van de illegale exploitatie van natuurlijke hulpbronnen, landroof en invasies.

Er was ook ontbossing in sommige van de Conservation Units (UC's) in het legale Amazonegebied, wat de zwaarst getroffen gebieden benadrukte.

Het milieubeschermingsgebied Triunfo do Xingu is de zwaarst getroffen UC, met een geaccumuleerde toename van de ontbossing van 4.069,92 km², wat neerkomt op 35.00% van de totale ontbossing in de UC's. Deze gegevens zijn alarmerend, aangezien dit gebied cruciaal is voor de bescherming van flora, fauna en natuurlijke hulpbronnen in de regio.

Het Jamanxim National Forest bezet de tweede positie, met een totale ontbossing van 1.134,62 km², wat overeenkomt met 9.76% van het totaal. Deze PA staat bekend om zijn rijke biodiversiteit en voor het herbergen van bedreigde diersoorten, wat de urgentie benadrukt om de bescherming ervan te versterken.

Het Jaci-Paraná Extractive Reserve staat op de derde plaats, met een geaccumuleerde toename van de ontbossing van 1.075,78 km², wat neerkomt op 9.25% van de totale ontbossing. Deze CU speelt een belangrijke rol bij het bevorderen van het duurzame gebruik van natuurlijke hulpbronnen door traditionele gemeenschappen die in de regio wonen.

Andere PA's die door ontbossing zijn getroffen, zijn onder meer het Tapajós-milieubeschermingsgebied, het Chico Mendes-extractieve reservaat, het Altamira National Forest, het Lago de Tucuruí-milieubeschermingsgebied, het Guajará-Mirim State Park, het ecologische station Terra do Meio, de Baixada Maranhense-milieubescherming Gebied, het milieubeschermingsgebied Upaon-Açu / Miritiba / Alto Preguiças, het biologische reservaat Gurupi en het biologische reservaat Nascentes Serra do Cachimbo.

Guardians of the Forest: de uitdagingen waarmee inheemse volkeren in het Amazonegebied worden geconfronteerd

De cultuur en identiteit van inheemse volkeren zijn kostbare schatten die behouden en gewaardeerd moeten worden. Door de eeuwen heen zijn deze gemeenschappen bewakers geweest van voorouderlijke kennis, doorgegeven van generatie op generatie, en van een manier van leven die intrinsiek verbonden is met de natuur en harmonie met het milieu.

Het behoud van de inheemse cultuur is van fundamenteel belang, niet alleen voor het voortbestaan en het welzijn van deze gemeenschappen, maar ook voor de culturele diversiteit van de planeet als geheel. Elk inheems volk heeft een unieke kijk op de wereld, een schat aan tradities, rituelen, talen, kunst en kennis die het culturele tapijt van de mensheid verrijken.

De inheemse cultuur is een bron van spirituele en filosofische wijsheid. Inheemse volkeren hebben een diepe spirituele band met het land en beschouwen het als een heilige entiteit en een vrijgevige moeder die voor levensonderhoud en onderdak zorgt. De rituelen, dansen en ceremonies zijn uitingen van eerbied en dankbaarheid voor de natuur en voorouders, en benadrukken het belang van leven in harmonie met de omgeving en alle vormen van leven.

Het behoud van de inheemse cultuur en identiteit betekent niet dat ze in de tijd moeten worden bevroren, maar dat hun voortdurende evolutie moet worden erkend en gerespecteerd. Inheemse volkeren passen zich ook aan sociale, economische en ecologische veranderingen aan en hebben het recht om hun tradities te ontwikkelen en te versterken in overeenstemming met hun behoeften en ambities.

Helaas hebben inheemse volken door de geschiedenis heen te maken gehad met bedreigingen van hun cultuur en identiteit. Kolonisatie, gedwongen assimilatie, vooroordelen, landverlies en discriminatie vormden een grote uitdaging voor het behoud van hun tradities.

Diep in het Amazone-regenwoud voert een inheems Yanomami-volk een vastberaden strijd om te overleven. Ze bleven eeuwenlang relatief geïsoleerd van de buitenwereld en worden nu geconfronteerd met een onmiddellijke dreiging: de meedogenloze invasie van illegale mijnwerkers op zoek naar minerale rijkdommen. Deze invasie brengt niet alleen het voortbestaan van de Yanomami in gevaar, maar ook hun cultuur en traditionele manier van leven.

Met een bevolking van ongeveer 29.000 mensen zijn de Yanomami afhankelijk van vissen, jagen en fruit verzamelen om hun gemeenschappen te onderhouden. De hebzucht naar goud en andere kostbare mineralen heeft echter een golf van illegale ontdekkingsreizigers aangetrokken, die de milieubeschermingswetten aan hun laars lappen en infiltreren in hun voorouderlijk territorium. Naar schatting waren er meer dan 20.000 goudzoekers aanwezig, die verwoestende schade aanrichtten.

Davi Kopenawa, een Yanomami-leider die zich inzet voor de bescherming van inheemse rechten en land in de Amazone, betreurt de invasie van zijn heilige land en de vervuiling van rivieren met kwik als gevolg van goudwinningspraktijken. Deze invasie vormt niet alleen een bedreiging voor het fysieke voortbestaan van de Yanomami, maar ook voor de essentie van hun cultuur en voorouderlijke wijsheid.

Joenia Wapichana, de eerste en enige inheemse vrouw die in het Braziliaanse congres is gekozen, waarschuwt voor de ernst van de situatie. De verwoesting veroorzaakt door mijnwerkers en economische belangen brengen niet alleen de biodiversiteit in gevaar, maar ook het voortbestaan van inheemse volkeren. Houthakkers en mijnwerkers komen het Yanomami-gebied binnen, wat de milieu- en gezondheidsproblemen verergert en het voortbestaan van inheemse gemeenschappen in gevaar brengt.

Illegale mijnbouw heeft verwoestende gevolgen voor het Amazonegebied, dat van groot spiritueel belang is voor de Yanomami en andere inheemse gemeenschappen. Bomen worden gekapt, leefgebieden worden vernietigd en rivieren worden vervuild door kwik, wat het water en de hele lokale voedselketen aantast. Kwikverontreiniging vormt een ernstig gezondheidsrisico, veroorzaakt orgaanschade en beïnvloedt de ontwikkeling van kinderen.

Naast kwik brengen goudzoekers een reeks andere kwalen met zich mee. De ondervoeding van kinderen bereikt een alarmerend niveau, aangezien de Yanomami – voornamelijk jagers en verzamelaars – gedwongen zijn afhankelijk te zijn van geïmporteerd voedsel met een lage voedingswaarde. Gevallen van malaria zijn de afgelopen jaren ook toegenomen, als gevolg van plassen stilstaand water achtergelaten door mijnwerkers, die broedplaatsen worden voor muggen die de ziekte overdragen.

De diepe onderlinge verbondenheid tussen het bestaan van de Yanomami en het land waarin ze voorouderlijk wonen, wordt algemeen erkend. Voor de Yanomami vertegenwoordigt het land veel meer dan alleen een verblijfplaats. Het is de basis van hun cultuur, bron van bestaan en verbinding met de biodiversiteit en de vitale cycli van de planeet.

De verklaring “Zonder het land is er geen bestaan voor ons en zonder het land is er geen biodiversiteit, rivieren of dieren” vat precies de visie van de Yanomami samen. Ze begrijpen dat hun voortbestaan onlosmakelijk verbonden is met het behoud van het land dat ze generaties lang hebben bezet.

Het land speelt een centrale rol in het leven en de kennis van de Yanomami. Hier vinden ze essentiële natuurlijke hulpbronnen voor hun voedsel, traditionele medicijnen en materialen voor hun dagelijkse activiteiten. Vissen, jagen en fruit verzamelen in de uitgestrekte Amazone-bossen zijn essentieel voor hun levensonderhoud en voor het behoud van hun traditionele manier van leven.

Bovendien vertegenwoordigt het land een bron van voorouderlijke wijsheid die van generatie op generatie wordt doorgegeven. De Yanomami hebben een grondige kennis van de geneeskrachtige eigenschappen van de geneeskrachtige planten die het bos te bieden heeft. Ze begrijpen de natuurlijke cycli, de geheimen van de aarde en de harmonieuze interacties tussen alle levende wezens die deze omgeving bewonen.

De relatie van de Yanomami met het land is gebaseerd op diep respect en evenwicht. Ze erkennen dat het behoud van de natuur van fundamenteel belang is voor het voortbestaan van alle levende wezens, inclusief de mens. Ze geloven in het belang van harmonie tussen natuurlijke elementen voor de gezondheid en het welzijn van hun gemeenschappen.

Tijdens de viering van de 30e verjaardag van de afbakening van het Yanomami-gebied, versterkte de aanwezigheid van de VN-mensenrechtenvertegenwoordiger voor Zuid-Amerika, Jan Jarab, de volledige steun van de organisatie voor de legitieme eisen van de inheemse volkeren van Brazilië. Hij benadrukte het belang van het verwijderen van illegale goudzoekers uit inheemse gebieden en het beschermen van inheemse volkeren, en erkende hen als de bewakers van het Amazone-regenwoud.

Gedurende vier dagen van viering hielden de deelnemers zich bezig met traditionele rituelen, dansen en gedeelde verhalen onder het gemeenschappelijke dak van het dorp, bekend als een shabono. 'S Nachts zaten kinderen op de grond met grote ogen naar films te kijken die op een groot scherm werden geprojecteerd. Deze momenten onderstrepen het belang van het behoud van de cultuur en identiteit van inheemse volkeren, terwijl ze hedendaagse elementen in hun ervaring opnemen.

In haar woorden drukte Wapichana, een van de deelnemers aan de viering, de inheemse opvatting uit dat natuur en leven onafscheidelijk zijn. Geconfronteerd met de gevolgen van klimaatverandering voor de planeet, benadrukte ze de noodzaak om te leren van inheemse waarden om op een duurzamere manier voor bossen en rivieren te zorgen en ontwikkeling in harmonie met de natuur op te bouwen.

Inheemse volkeren erkennen hun verantwoordelijkheid voor de natuur en het milieu en beschouwen hen als een moeder die zorg en bescherming verdient. Ze begrijpen de onderlinge verbondenheid van alle levende wezens en waarderen het belang van het behoud van de aarde als een bron van leven, voedsel en welzijn voor iedereen. Deze visie onderstreept de dringende noodzaak om inheemse gebieden te beschermen, hun afbakening te bevorderen en ervoor te zorgen dat de rechten van deze volkeren worden gerespecteerd.

In het artikel getiteld "20 dagen in het Amazone-regenwoud met de Huni Kuin-indianen", deelt de auteur, Ricardo Moreno, zijn ervaring van onderdompeling in het Amazone-regenwoud, met name in de regio Acre, waar hij 20 dagen doorbracht met de Huni-indianen. Kuin mensen. De tekst vermeldt de motivatie van de auteur om op zoek te gaan naar avontuur en nieuwe ervaringen, en hoe deze reis door de Amazone het grootste avontuur van allemaal werd.

Tijdens zijn verblijf had hij contact met de traditionele bosgeneeskunde, ontmoette hij belangrijke mensen, vertraagde hij het levenstempo, reflecteerde hij op zichzelf en zijn essentie en ontdekte hij een diepe interesse in spiritualiteit en religie. Het beschrijft ervaringen in het bos, zoals wakker en slapen volgens het ritme van dag en nacht, lokaal geteeld voedsel eten, omgaan met kinderen en contact maken met de natuur.

De auteur benadrukt ook het belang van geneeskrachtige planten in de Huni Kuin-cultuur, waarbij hij de wijsheid van sjamanen en communicatie met planten tijdens het gebruik van natuurlijke medicijnen noemt. Het benadrukt de puurheid en wijsheid van de inheemse bevolking, evenals de schoonheid en complexiteit van het leven in het bos.

Aan het einde van het verslag spreekt Ricardo zijn dankbaarheid uit voor de ervaringen die hij heeft opgedaan en de lessen die hij heeft geleerd tijdens zijn reis door het Amazone-regenwoud, waarbij hij het belang benadrukt van het waarderen van de kleine dingen en het verbinden met de essentie. De tekst eindigt met een reflectie op het leven, respect voor de natuur en het verlangen om geplant te worden met de zaden van een machtige boom, om te blijven groeien en zaaien.

Deze gemeenschappen hebben een voorouderlijke wijsheid, diep verbonden met de natuur, die waardevolle lessen biedt over harmonie, respect en balans.

Door de inheemse cultuur te beschermen en te waarderen, het belang van culturele diversiteit te erkennen en respect voor de mensenrechten en zelfbeschikking van deze gemeenschappen te bevorderen. Het is relevant om te leren van hun traditionele kennis, die essentieel is om wereldwijde uitdagingen het hoofd te bieden, zoals milieubescherming en het zoeken naar een meer duurzame ontwikkeling.

Het behoud van de inheemse cultuur – en met name de biomen – is niet alleen een taak voor inheemse volkeren, maar voor de samenleving als geheel.

United for the Amazon: Conservation Projects in 's werelds grootste regenwoud

Het behoud van de Amazone en de duurzame ontwikkeling ervan zijn fundamentele richtlijnen geweest voor het behoud van de natuurlijke rijkdom en het garanderen van een duurzame toekomst voor de regio en haar gemeenschappen. Met een bevolking van ongeveer 38 miljoen mensen die in de regio wonen, worden gecoördineerde acties uitgevoerd, zoals Operatie Guardians of the Biome, waaraan de ministeries van Milieu en Justitie en Openbare Veiligheid deelnemen.

Deze operatie heeft tot doel ontbossing, branden, branden, handel in inheemse fauna en flora tegen te gaan, naast de illegale verkoop van bosproducten. Door de gezamenlijke actie van de inspectie-instellingen werkten meer dan achtduizend professionals aan de bestrijding van 18.300 uitbraken van bosbranden en 7.000 milieumisdrijven in het Legale Amazonegebied. Deze inspanningen resulteerden in een vermindering van 2.16% in ontbossing tussen augustus 2021 en juli 2022, volgens gegevens van het Real Time Deforestation Detection System (Deter).

Ook de verbetering van de milieukwaliteit in de steden in de regio is een punt van zorg. Er zijn al 29 gedecentraliseerde rioolwaterzuiveringseenheden geïmplementeerd in lokale gemeenschappen om duurzaamheid en het behoud van waterbronnen te bevorderen. Bovendien hebben vrijwillige acties, met deelname van lokale bewoners, de inzameling van 4 ton afval in de rivieren in de regio mogelijk gemaakt, wat heeft bijgedragen aan het behoud van aquatische ecosystemen.

Brazilië heeft een reeks maatregelen en programma's aangenomen om het milieu te beschermen en te behouden, met name in het Amazonegebied. Sommige van deze acties vallen op als belangrijke strategieën voor het bestrijden van illegale ontbossing, het waarderen van natuurbehoud en het bevorderen van ecologische duurzaamheid.

Een van deze initiatieven is Operatie Verde Brasil 2, gelanceerd in mei 2022. Deze operatie heeft tot doel milieumisdaden, branden en ontbossing in het Legale Amazonegebied te bestrijden. Het heeft de deelname van instellingen zoals de federale politie, de federale verkeerspolitie, Ibama, ICMBio (Chico Mendes Institute for Biodiversity Conservation), naast andere instanties voor milieucontrole en openbare veiligheid.

Het Floresta +-programma is een andere relevante actie, gericht op het waarderen en compenseren van degenen die het Braziliaanse inheemse bos behouden en verzorgen. Met middelen uit het Groen Klimaatfonds beloont het programma activiteiten voor bescherming, behoud en herstel van de natuur in de Legale Amazone. Op deze manier worden verschillende landcategorieën overwogen, van particuliere en permanente beschermde gebieden tot nederzettingen, inheems land en natuurbeschermingseenheden.

Daarnaast wil Brazilië zich onderscheiden op de markt voor koolstofkredieten via het Floresta + Carbono-programma. Dit programma heeft tot doel koolstofkredieten te genereren uit het behoud en herstel van inheemse vegetatie. Bedrijven die hun CO2-uitstoot niet verminderen, kunnen deze compenseren door te investeren in projecten voor het behoud en herstel van inheemse bossen.

Om illegale ontbossing tegen te gaan, heeft de federale regering in 2022 de Uitvoerende Commissie voor de bestrijding van illegale ontbossing opgericht. Deze commissie is verantwoordelijk voor het voorstellen van plannen en richtlijnen om illegale ontbossing te voorkomen en te beheersen, naast het coördineren van de uitvoering van het Nationaal Beleid voor het herstel van inheemse vegetatie.

Het Nationaal Systeem voor de Controle van de Oorsprong van Bosproducten (Sinaflor+) werd in 2022 gelanceerd om de controle en bestrijding van illegale ontbossing in het Amazonegebied te versterken. Dit initiatief maakt het mogelijk om de herkomst van het hout te volgen, waardoor de houtindustrie meer zekerheid krijgt en fraude wordt voorkomen.

Het Adapta Brasil-platform, ontwikkeld door het ministerie van Wetenschap, Technologie en Innovatie in samenwerking met het National Institute for Space Research (Inpe), brengt indicatoren en effecten van klimaatverandering in Brazilië samen. Deze tool helpt de publieke sector bij het nemen van beschermende maatregelen en het voorbereiden van overheidsbeleid om zich aan te passen aan de klimaatverandering.

Een duurzaam businessmodel in het Amazonegebied – de teelt van açaí – krijgt steeds meer aandacht en is een belangrijk economisch alternatief gebleken voor de regio. Açaí, een vrucht afkomstig uit het Amazone-regenwoud, staat bekend om zijn voedzame rijkdom en antioxiderende eigenschappen, waardoor het niet alleen populair is in Brazilië, maar ook over de hele wereld.

Het succes van dit duurzame bedrijfsmodel is rechtstreeks gekoppeld aan het behoud van het bos en het verantwoord beheer van natuurlijke hulpbronnen. Lokale boeren, velen van hen inheems, hebben een sleutelrol gespeeld bij de productie van açaí, waarbij ze zorgden voor een verantwoorde oogst van palmbomen en respect voor natuurlijke cycli.

De duurzame teelt van açaí omvat landbouwpraktijken gericht op het behoud van de biodiversiteit, zoals aanplant in agroforestry-systemen, waarin açaí-palmbomen in harmonie leven met andere plantensoorten. Deze teeltmethode draagt bij aan het behoud van de Amazone-ecosystemen, bevordert de regeneratie van het bos en de bescherming van de lokale fauna.

Bovendien genereert de teelt van açaí sociaaleconomische voordelen voor lokale gemeenschappen. De duurzame productie van het fruit zorgt voor werkgelegenheid, inkomen en verbetering van de levenskwaliteit van boeren en hun families. De verkoop van açaí moedigt ook eerlijke handel aan, waardeert het werk van producenten en draagt bij aan lokale ontwikkeling.

Een ander belangrijk aspect van de duurzame teelt van açaí is de zorg voor de productieketen als geheel. Van oogsten tot verwerking en distributie worden milieuvriendelijke praktijken toegepast, zoals het gebruik van biologisch afbreekbare verpakkingen en efficiënt transport, waardoor de koolstofemissies worden verminderd.

Deze duurzame aanpak heeft de interesse gewekt van steeds bewustere consumenten, die waarde hechten aan producten uit duurzame bronnen en die bijdragen aan het behoud van het milieu. De teelt van açaí in het Amazonegebied is een symbool geworden van een bedrijfsmodel dat winstgevendheid kan verzoenen met sociaal-ecologische verantwoordelijkheid.

Kortom, de teelt van açaí als duurzaam bedrijfsmodel in de Amazone laat zien hoe het mogelijk is economisch succes te behalen met behoud van de natuur en het bevorderen van sociale ontwikkeling. Dit initiatief is een inspirerend voorbeeld van hoe duurzaamheid kan worden geïntegreerd in zakelijke praktijken, wat bijdraagt aan het behoud van het Amazone-regenwoud en de waardering van lokale gemeenschappen.

Het behoud van de Amazone en de duurzame ontwikkeling ervan zijn uiterst belangrijke zaken voor het behoud van het grootste tropische bos ter wereld en voor het welzijn van de gemeenschappen die het bewonen.

Deze initiatieven zijn niet alleen bedoeld om de rijke biodiversiteit en ecosystemen van de Amazone te behouden, maar ook om de sociaaleconomische duurzaamheid van lokale gemeenschappen te bevorderen. Door duurzame bedrijfsmodellen aan te moedigen, zoals de teelt van açaí, is het mogelijk om milieubehoud te verzoenen met economische ontwikkeling, inkomensalternatieven te genereren en de autonomie van de Amazone-bevolking te bevorderen.

Er moet echter worden opgemerkt dat het behoud van de Amazone niet alleen de verantwoordelijkheid is van de overheid, maar van de samenleving als geheel. Het is aan iedereen om dagelijks duurzame praktijken toe te passen, projecten en initiatieven te ondersteunen die gericht zijn op de bescherming van het bioom en aan te dringen op een effectief milieubeleid.

De Amazone speelt een sleutelrol bij het reguleren van het wereldklimaat, het behoud van de biodiversiteit en het behoud van essentiële ecosysteemdiensten voor het leven op de planeet. Het behoud en de duurzame ontwikkeling van de regio is een collectieve verantwoordelijkheid, om de voortzetting van dit unieke en essentiële natuurlijke erfgoed voor huidige en toekomstige generaties te garanderen.

Onder dit uitgangspunt ontwikkelt de Oakpar Foundation het Biomes do Brasil-programma, wiens missie het is de klimaatverandering en de gevolgen daarvan te bestrijden, het behoud van het milieu te bevorderen en de gevolgen van de opwarming van de aarde veroorzaakt door menselijk handelen te verminderen.

Het belangrijkste doel is het verspreiden van de ecologische, genetische, sociale, economische, wetenschappelijke, educatieve, culturele, recreatieve en esthetische waarden van biodiversiteit, en het bevorderen van het behoud van de resterende natuurlijke hulpbronnen en gebieden die van groot belang zijn voor de mensheid.

Het streeft ernaar de weerbaarheid en het aanpassingsvermogen aan klimaatrisico's en natuurrampen te versterken, naast het bevorderen van sociaal-milieubewustzijn en de verdediging en het behoud van natuurlijke hulpbronnen die worden bedreigd door activiteiten zoals speculatie met onroerend goed, branden, delfstoffenwinning en roofzuchtige exploitatie van fauna en flora .

Ontdek het Biomes of Brazil-programma

Het Biomas do Brasil-programma zal worden uitgevoerd in beschermde en/of aangetaste gebieden, met biologische relevantie en natuurlijke landschappelijke waarde, in de zes Braziliaanse biomen: Amazonewoud, Atlantisch Woud, Cerrado, Pantanal, Pampa en Caatinga. De focus ligt op het creëren en onderhouden van eenheden voor volledige bescherming en duurzaam gebruik, met name milieuparken in de vorm van Private Natural Heritage Reserves (RPPN's). Deze gebieden zullen verbeteringen en structuren hebben voor natuurbehoud en openbaar bezoek, zoals botanische ruimtes met handgemaakte items en zaailingen van Braziliaanse florasoorten, en arboretums met kwekerijen, orchideeëntuinen, herbaria, vlindertuinen, bomen, struiken en sier-, medicinale, eetbare en kruidachtige planten. . Daarom is het behoud van de Braziliaanse biomen het beschermen van de essentie van het leven in al zijn vormen, en het verzekeren van een duurzame toekomst voor huidige en toekomstige generaties.